Dlaczego do końca bronimy swojego punktu widzenia: jak dysonans poznawczy działa na poziomie neuronalnym

Trudność w przyznaniu się do własnej nieprawdy ma głębokie korzenie neurobiologiczne związane z podstawowymi mechanizmami przetrwania naszego mózgu.

Mózg postrzega zagrożenie dla naszego ego niemal w taki sam sposób, jak zagrożenie fizyczne, aktywując podobne obwody obronne, donosi korespondent .

Ten starożytny system powoduje, że instynktownie się bronimy i analizujemy krytykę.

Zdjęcie: Pixabay

W momencie, gdy ktoś kwestionuje nasz osąd, ciało migdałowate, odpowiedzialne za przetwarzanie emocji, uruchamia reakcję „uderz lub uciekaj”. Uwalnianie hormonów stresu, takich jak kortyzol i adrenalina, dosłownie przyćmiewa zdolność kory przedczołowej do dokonywania zrównoważonych osądów.

Kora przedczołowa, która jest odpowiedzialna za logikę i samokontrolę, jest tymczasowo tłumiona przez silny sygnał emocjonalny z ciała migdałowatego. W rezultacie działamy impulsywnie, starając się za wszelką cenę zmniejszyć dyskomfort psychiczny.

Ten wewnętrzny konflikt znajduje odzwierciedlenie w teorii dysonansu poznawczego, który pojawia się, gdy zderzają się dwie sprzeczne postawy. Mózg stara się zmniejszyć to nieprzyjemne napięcie w jakikolwiek możliwy sposób, często wybierając najprostszy sposób – odrzucenie nowych informacji.

Uruchamia się tak zwane zniekształcenie chroniące ego, które zmusza nas do interpretowania faktów w świetle korzystnym dla naszej samooceny. Nieświadomie filtrujemy informacje, zapamiętując nasze zwycięstwa i zapominając o porażkach.

Ciągła potrzeba posiadania racji tworzy błędne koło, zwiększając ogólny poziom lęku i stresu. Z czasem może to prowadzić do pogorszenia relacji z innymi i izolacji społecznej.

Możesz przerwać ten cykl, świadomie trenując korę przedczołową do pracy w momentach potencjalnego konfliktu. Zwykłe zatrzymanie się na kilka głębokich oddechów może pomóc uspokoić ciało migdałowate i odzyskać kontrolę poznawczą.

Następnym krokiem jest ćwiczenie zmiany koncentracji z celu „wygrania kłótni” na cel „zrozumienia stanowiska drugiej osoby”. Aktywne słuchanie bez natychmiastowego przygotowywania kontrargumentów przenosi mózg z trybu obrony do trybu eksploracji.

Rozwijanie psychologicznej elastyczności pozwala nam postrzegać uznanie błędu nie jako porażkę, ale jako akt rozwoju i zdobywania nowych doświadczeń. Takie podejście znacznie zmniejsza zagrożenie ego i ułatwia proces.

Regularna praktyka medytacji uważności wzmacnia połączenia neuronowe kory przedczołowej, poprawiając samoregulację emocjonalną. Dzięki temu mózg jest bardziej odporny na prowokacje i pomaga zachować jasność umysłu nawet podczas napiętych dyskusji.

Zrozumienie, że nasza początkowa reakcja obronna jest tylko automatycznym programem neurobiologicznym, pozbawia ją mocy. Świadomy wybór bycia ciekawym i otwartym staje się prawdziwym narzędziem rozwoju osobistego.

Przeczytaj także

  • Dlaczego wierzymy horoskopom: jak działa psychologiczny mechanizm tendencyjności potwierdzenia
  • Dlaczego trudno jest opuścić toksyczny związek: mechanizm wyuczonej bezradności

Share to friends
Rating
( No ratings yet )
Przydatne wskazówki dotyczące organizacji