Wiele osób zauważyło, że informacje przyswajane podczas chodzenia lub innej lekkiej aktywności fizycznej są zapamiętywane znacznie lepiej.
Zjawisko to jest bezpośrednio związane z działaniem pamięci ruchowej i aktywacją mózgu poprzez ruch, donosi korespondent .
Nasza pamięć nie jest pojedynczym systemem, ale składa się z kilku połączonych ze sobą działów odpowiedzialnych za różne rodzaje informacji. Pamięć motoryczna, która jest ściśle związana z aktywnością ruchową, utrwala wiedzę poprzez wysiłek mięśni i orientację przestrzenną.
Zdjęcie: Pixabay
Z ewolucyjnego punktu widzenia mechanizm ten ma sens, ponieważ dla naszych przodków kluczowe znaczenie miało zapamiętywanie tras, lokalizacji źródeł pożywienia i oznak niebezpieczeństwa w ruchu. Współcześni ludzie odziedziczyli te połączenia neuronowe, które mogą być skutecznie wykorzystywane do uczenia się.
Neurobik, czyli holistyczne ćwiczenie mózgu, opiera się na tworzeniu nowych skojarzeń poprzez łączenie różnych zmysłów i aktywności ruchowej. Kiedy się poruszamy, nasz mózg musi przetwarzać nie tylko abstrakcyjne informacje, ale także sygnały sensoryczne z ciała, co tworzy silniejsze połączenia neuronowe.
Hipokamp, obszar mózgu odpowiedzialny za tworzenie długoterminowych wspomnień, odgrywa kluczową rolę w tym procesie. Aktywność fizyczna poprawia jego ukrwienie i stymuluje produkcję neurotroficznego czynnika pochodzenia mózgowego, białka, które utrzymuje żywotność neuronów.
W tradycyjnym siedzącym trybie nauki mózg często przechodzi w tryb automatycznego przetwarzania informacji, co zmniejsza efektywność zapamiętywania. Z drugiej strony ruch utrzymuje stan łagodnego stresu i zwiększonej uwagi, dzięki czemu proces kodowania danych jest bardziej świadomy.
Ignorowanie zdolności pamięci motorycznej powoduje, że wykorzystujemy tylko niewielką część potencjału naszego mózgu do uczenia się. Przekłada się to na konieczność poświęcenia większej ilości czasu na zapamiętywanie i szybką utratę informacji po ich wykorzystaniu.
Prostym sposobem na aktywację pamięci motorycznej jest spokojny spacer podczas słuchania wykładów audio lub podcastów na dany temat. Rytmiczne ruchy pomagają zsynchronizować impulsy nerwowe i poprawić koncentrację na materiale.Jeszcze skuteczniejszą metodą jest zapisywanie kluczowych tez lub formuł na dużym arkuszu papieru przymocowanym do ściany, co angażuje ruchy ciała i rąk. Takie podejście łączy percepcję wzrokową z kinestetyczną, podwajając siłę zapamiętywania.
Aby nauczyć się obcych słów, można użyć techniki kojarzenia określonych gestów lub ruchów w pomieszczeniu. Każde nowe słowo jest kojarzone z określonym miejscem w przestrzeni lub ruchem ręki, tworząc potężne wsparcie mnemoniczne.
Regularne stosowanie tych technik nie tylko poprawi natychmiastowe wyniki uczenia się, ale także będzie promować długoterminowy rozwój poznawczy. Neuroplastyczność mózgu wzrasta, otwierając potencjał do szybszego i lepszego uczenia się złożonej wiedzy w przyszłości.
Tak więc włączenie ruchu do procesu uczenia się to nie tylko przydatna biała księga, ale naukowo udowodniona strategia zwiększania wydajności pamięci. Wykorzystując naturalne mechanizmy mózgu, możemy poczynić znaczne postępy w samokształceniu bez dodatkowych nakładów czasowych.
Czytaj także
- Co naprawdę sygnalizuje deja vu: opinie psychologów i neurologów
- Dlaczego boimy się sukcesu: podstawowe przyczyny samoograniczenia i jak je obejść
